Op bezoek bij Wagging Finger Distillery

Alles over Wagging Finger – Het persoonlijke verhaal achter de fles

Na jarenlang gewerkt te hebben als een projectleider bij de gemeente vond Erik Molenaar dat het tijd was om zijn hart te volgen. Drieënhalf jaar geleden brak dit moment officieel aan; Erik zegde zijn baan op en legde zich vol passie en overgave toe op het distilleren van gin.
In december 2015 kreeg hij de sleutel van de huidige locatie, in de maanden februari / maart werd de apparatuur geïnstalleerd en in april 2016 was de eerst gin een feit!
Inmiddels is Wagging Finger een groot succes en bestaat de serie al uit drie gins; Wagging Finger Gin, Wagging Finger Admiraal de Ruyter en Wagging Finger American Oak 2Y. Wij bezochten Erik in het mooie Deventer om zijn persoonlijke verhaal te horen. Dat er zo’n toffe gedachtegang achter de flessen zit, hadden wij nooit kunnen bedenken..

Ontstaan van Wagging Finger

In 2015 kwam Erik voor de moeilijke keuze te staan; “blijf ik bij mijn werkgever of kies ik voor mijzelf?” Erik besloot de uitdaging aan te gaan en koos ervoor om alles zelf te gaan doen. Hij rekende en rekende, maar kwam helaas iedere keer op hetzelfde (teleurstellende) resultaat uit.
Alsof de droom van Erik wel werkelijkheid móest worden, diende zich niet lang daarna via via een investeerder aan. Erik en hij spraken elkaar een dag later en besloten er samen voor te gaan!
Inmiddels staat de distilleerderij in Deventer aardig vol met ketels, flessen, vaten, botanicals en diverse soorten dranken. Naast gin richt Erik zich namelijk ook op Schotse whisky en Caribische rum. Beide dranken worden in Schotland gebotteld en door Erik in Nederland onder het Kintra-label op de markt gebracht.

Wagging Finger gin range 

Inmiddels bestaat de Wagging Finger serie uit drie gins; Wagging Finger Gin, Wagging Finger Admiraal de Ruyter Gin en Wagging Finger American Oak 2Y Gin.
De botanicals die voor deze gins gebruikt zijn, zijn de jeneverbes, koriander, kaneel, kardemom, bittere sinaasappelschil, limoen, citroenschil, anijs, kruidnagel, Kampot peper uit Cambodja) en engelwortel.

De allereerste gin die Erik ontwikkeld heeft is de “standaard” Wagging Finger Gin met een alcoholpercentage van 44%. Na drie verschillende proefversies (excercises) was de receptuur voor deze gin na anderhalf jaar perfect. Leuk om hierbij te vermelden is dat diverse slijters te maken hebben gehad met verschillende versies van de Wagging Finger Gin, namelijk een V1.0, V2.0 en een V3.0!

Het uiteindelijke resultaat is frisse, citrus gin met een hart vol specerijen. Op de neus komt de citrus je direct begroeten. Tijdens het proeven van de pure gin wordt de citrus bijgestaan door de jeneverbes en de diverse kruiden. De afdronk is lang en de smaken verdwijnen op een zachte wijze langzaamaan naar de achtergrond.
Drink Wagging Finger Gin met San Pellegrino Tonic en er ontstaat een perfect uitgebalanceerde gin-tonic.

De tweede gin die op de markt werd gebracht is Wagging Finger Admiraal de Ruyter Gin. De naam is afgeleid van de Nederlandse zeeheld. De reden dat Erik heeft gekozen voor deze naam is “om de Engelsen op hun flikker te geven”. Wagging Finger Admiraal de Ruyterweg Gin is een Navy Strength gin gezien het een alcoholpercentage kent van maar liefst 57,7%! De naam Navy Strength staat echter niet op de fles; “wij zijn Nederlanders en daar hoort de Nederlandse vlag bij”, aldus Erik.

Het verschil met de Wagging Finger Gin is dat er voor deze gin limoenschil wordt gebruikt in plaats van citroen en is er meer anijs aan toegevoegd.
Ondanks het hoge alcoholpercentage is de gin erg zacht geworden door het zorgvuldig stoken en de lange rustperiode voor het bottelen. In deze gin voeren de jeneverbes en de kruidige botanicals de boventoon gevolgd door een lange, zachte afdronk.

Op moment van schrijven is Wagging Finger American Oak 2Y Gin de derde en laatste gin in de reeks. Deze gin is ontwikkeld omdat whisky eraan kwam. Erik is gaan experimenteren met dezelfde botanicals, maar besloot de gin daarna (net als met whisky) te laten rusten in Amerikaanse eiken vaten. Op een koude en donkere avond werden de vaten gevuld en in een hoekje van de distilleerderij gerold. Hier heeft Erik de gin twee jaar laten rusten.

Het resultaat is een zachte, volle gin met een aanwezige kruidensmaak. Hoewel de jeneverbes en gember op de neus overheersend zijn, zijn ze op de smaak in perfecte balans met de andere botanicals. De mooie gele / gouden kleur Wagging Finger American Oak 2Y Gin geeft aan dat de gin een lange tijd heeft gerust op actief hout.
Leuk om te weten is dat iedere gerijpte gin die wordt uitgebracht weer anders is. Ieder type vat geeft namelijk een ander karakter. Een volgende editie zal hierdoor ook weer verschillen en zal een andere naam dragen.

Het bijzondere label

Het label van Wagging Finger is niet zomaar een label. Sterker nog, hier zit een hele gedachtegang achter!
Laten we beginnen met de naam. Wagging Finger betekent in het Nederlands “opgeheven vinger”. Het is de vinger die je vroeger kreeg als je iets deed wat niet mocht. Voor buitenlanders is het een heel herkenbare karaktertrek als zij het over de Nederlanders hebben.

Als we kijken naar het label, vallen er een paar dingen op. Zo staan we direct oog in oog met een oudere vrouw, zien we een bijzonder teken en staan er een aantal nummers achter de Wagging Finger naam.

De vrouw die wordt afgebeeld op iedere Wagging Finger fles is Willemijn, de betovergrootmoeder van Erik. “Zij houdt ons in de gaten dat we gewoon blijven doen, nuchter zijn en de voeten in de klei houden”. Indien er teveel mee wordt gedaan met de “hippe stijl” van tegenwoordig, zal Willemijn zeker met haar wijsvinger gaan wijzen!
Hoewel Willemijn er van de voorkant erg streng uitziet, gunt ze ons ook wel een kleine glimlach als we genieten van de gin. Het enige dat we hiervoor hoeven te doen is de fles omdraaien; aan de binnenkant van het logo vind je namelijk een glimlachende Willemijn!

Het bijzondere teken dat op iedere fles staat is een oud alchemistisch symbool van het leven. Tenzij je dit beeldmerk omdraait; dan staat het voor de dood..
Het leuke van dit teken is dat je er alle kanten mee op kunt. Indien je onder het bolletje een klein pootje plaatst, ontstaat er ineens een klein ginglaasje. Dek je de bovenkant af, dan ontstaat er een ketel waarin de gin gedistilleerd wordt.

Het nummer dat we naast de naam zien staan, 7837, is afgeleid van het kookpunt van ethanol.

Erik heeft bewust gekozen voor deze relatief eenvoudige verpakking. Voor hem ligt de focus meer op de hoge kwaliteit en de volle smaak van de gins. Daarnaast vindt hij het erg belangrijk dat de gins puur goed drinkbaar zijn.

Perfect serves

Wat is een blog zonder perfect serve? Een gin zonder tonic..  Daarom delen we nog even drie hele fijne perfect serves!
Alle gins van Wagging Finger worden gegarneerd met gekneusde jeneverbessen. Met de jeneverbes is alles begonnen en dit is dan ook dé garnering voor de Wagging Finger gin-tonics.
Opvallend is dat er gebruik wordt gemaakt van San Pellegrino Tonic. Dit wordt nog niet zo zeer als de standaard tonic voor gin-tonics beschouwd. Toch doet het voor de Wagging Finger gins veel goeds; San Pellegrino Tonic is niet zoet, kent een zachte smaak en bevat weinig bubbels. Met de Wagging Finger gins ontstaan er perfect uitgebalanceerde gin-tonics!

“Keep it simple”

• 50 / 60 ml Wagging Finger Gin
• 200 ml San Pellegrino Tonic
• Een aantal gekneusde jeneverbessen
• Sinaasappelschil
• Grote ijsblokjes

Tip: laat de gin en de jeneverbessen eerst even samen rusten. De smaak van de jeneverbessen zal op een hele mooie wijze onttrekken.

“De Admiraal”

• 50 / 60 ml Wagging Finger Admiraal de Ruyter Gin
• 200 ml San Pellegrino Tonic
• Een aantal gekneusde jeneverbessen
• Takje rozemarijn
• Grote ijsblokjes

American Oak (Let op: deze gin wordt puur gedronken!)

• 50 – 60 ml Wagging Finger American Oak 2Y Gin
• Een aantal gekneusde jeneverbessen
• Schijfje gember
• Grote ijsblokjes

Wat gaan we doen?
Voor Keep it simple en De Admiraal geldt dat je een ballonglas gebruikt en deze vult met grote ijsblokjes. Roer het ijs rond in het glas zodat het glas koud wordt. Dit noemen ze ook wel frapperen.
Roer de ijsblokjes voor 10-15 seconden rond en schenk het overtollige gesmolten ijswater uit het glas. Doe de gin en tonic in het glas en voeg de garnering toe.
Voor de tonic kun je gebruik maken van een bar lepel; laat de tonic via de lange steel in het glas lopen zodat het koolzuur optimaal behouden blijft.